Fot. Jerzy Fijka (?) †Zespół PACKET na "Shanties 1986".

Bo to choroba zaraźliwa,

Nieuleczalny ducha stan!

Gdy w trans wprowadza morska bryza

I za widnokrąg

I za widnokrąg ciągnie w dal!

Piszę "za widnokrąg", a nie "za horyzont", bo jak mi kiedyś zwrócił uwagę znany sopocki marynista, malarz, pisarz i gawędziarz Edmund Koczorowski: „pani Anno, horyzont to pojęcie astronomiczne...", to już błędu nie popełniam. A przecież, jak przed laty biegałam po pokładzie „Zaruskiego" z sekstantem, to „łapałam horyzont" - fakt! Ale co ja Wam tam o nawigacji...

Wróćmy do tej zaraźliwej choroby, o której powyżej. A więc są jej trzy odmiany: pierwsza to marynarstwo, druga to żeglarstwo ale bywa też odmiana zmutowana - marynarz i żeglarz w jednym! Od razu mówię - to najcięższe przypadki. A też wiem co mówię, bo mam taki (przypadek) w domu, dokładniej „za męża ".

I tu powoli dochodzimy do clou sprawy - czyli skąd wziął się zespół „Packet".

Mąż mój, ogólnie zwany Pestką  (Mirosław Peszkowski), już po pewnych sukcesach na scenach szantowych (z rozmysłem piszę "scenach", bo dziś to już jest „rynek") po laurach w Górkach Zachodnich (1977 r.), po wydaniu płyty „Więcej żagli ", po którym to wraz z "kolegami z płyty" założył zespół Stare Dzwony i z którymi miał przyjemność zdobyć wspólnie dla tegoż zespołu pierwsze ich Grand Prix na krakowskim festiwalu „Shanties" (1984 r.) - zapragnął założyć własny zespół. Ideą „fix" było: wszyscy członkowie zespołu mieli się „rekrutować" spośród  osób prawdziwie związanych z morzem.

Bądź co bądź, krakowskie „Shanties" w swoim pierwotnym złożeniu były festiwalem śpiewających żeglarzy i marynarzy. Tak więc Pestka, realizując swoje marzenia, rozwiesił ogłoszenia w klubach żeglarskich, w gdyńskiej WSM-ce i jej akademikach, a i wici poszły w świat. Po pierwszych „castingach" jesiennego dnia 6 listopada 1986 r. zespół „okrzepł" w składzie:

- Mirosław Peszkowski „Pestka" - wokal, gitara, banjo, harmonijka ustna - jachtowy kapitan żeglugi wielkiej, oficer marynarki handlowej;

- Dorota Potoręcka - wokal - jachtowy sternik morski;

- Aldek (Romuald) Długosz - wokal, gitara - biolog morski zaprawiony w wielu rejsach na bazach rybackich (młodszemu pokoleniu tłumaczę, były kiedyś takie statki rybackie , które zajmowały się obsługą kutrów dalekomorskich. Odbierały od nich rybę, czy też pamiętnego kryla, zaopatrywały w sprzęt i wyposażenie itp. takie statki - „matki", czasami zabierały też naukowców. Dużo o tym w piosenkach Mistrza Poręby, z którym to właśnie Aldek pływał);

- Andrzej Kadłubicki „Kadłubek" - wokal, akordeon - jachtowy kapitan żeglugi bałtyckiej, oficer marynarki wojennej;

- Grzegorz Tyszkiewicz „Gooroo", znany już z zespołu Krewni i Znajomi Królika - wokal, gitara, mandolina - sternik jachtowy, również ówcześnie student Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni;

- Artur Wąsicki „Łysy"- wokal, gitara - jachtowy sternik morski, student Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni;

- no i ja, pisząca te słowa - tekściarz - jachtowy sternik morski.

Jak widać, założenie Pestki, twórcy zespołu, zostało spełnione... Mogliśmy obsadzić fachowo zupełnie niezłą jednostkę! Zmiany personalne narzuciło życie już po drugiej próbie, odszedł Aldek Długosz. Żegnaliśmy go z wielkim żalem, lecz dojazdy na próby z Koszalina były dla niego zbyt męczące. Na jego miejsce na zaproszenie Pestki do zespołu wszedł Waldek Mieczkowski - wokal, gitara - jachtowy sternik morski. Po jakimś czasie dołączyli także Darek Ślewa „Stłukla", wokal, gitara - żeglarz, ówcześnie student Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni i Józef Elimer - wokal, pracownik gdyńskiego portu. I tak to było te prawie 25 lat temu! I w takim też składzie, pojechaliśmy pierwszy raz do Krakowa na „Shanties". Wyjazd poprzedziła naprawdę ciężka praca, o której może w następnym odcinku...

Anna Peszkowska