Fot. Mariusz Szczerba

Tak, drogi Czytelniku, wszystkie znaki na wodzie wskazują, że "Bezan" w rejs roku przyszłego też wypłynie. Ja zaś nie tylko polubię, ale i odnajdę niezaprzeczalny urok tkwiący w akordach, głosach, radosnych i serdecznych gestach czy zachowaniu tych zapaleńców i romantyków wielkiej przygody. Odnajdę to coś, co gna ich wciąż przed siebie i nie pozwala zapomnieć o rozpryskiwanej morskiej fali, łopoczących żaglach, grającym na wantach wietrze, promieniach wstającego słońca, pieśni, co niesie się w dal...

Wsłuchując się w rozmowy, oszczędnie wyważane słowa, subtelnie manifestowaną radość odniosłam wrażenie ogromnej pokory i szacunku nie tylko do żywiołów, z którymi się zmierzają, ale przede wszystkim ogromnej troski i szacunku do kumpelki i kumpla wraz z nimi żeglujących lub na innej jednostce czy lądzie będących.

Fot. Mariusz Szczerba

Nie dziwię się więc ich marzeniom o kolejnych przygodach, szkwałach. Wystawianiu siebie na próby ujarzmiania tego, co tak łatwo ujarzmić się nie da. Nie dziwię się więc już ich pieśniom; rozumiem ich treść i melodię.

Ale wróćmy do dwóch dni ubiegłego tygodnia.

Jak przystało na jubileusz, w sali teatralnej Pałacu Młodzieży wspomnieniowo szantowanie rozpoczęto. Wręczano nie tylko nawigacyjne czy retmańskie jubileuszowe rewersy, ale dosłownie kłaniano się nisko, przysłowiowe czapki z głów rwąc. Nie obyło się bez kwiatów i okolicznościowego adresu od prezydenta Tarnowa Ryszarda Ścigały, miniaturki żagla od Krzysia Łanochy, uśmiechów, słów podziękowań. Wzruszenie jednako wszystkich ogarnęło - i Antka Krajewskiego, Andrzeja Kutę, Jana Reszetnika, Zbigniewa Guzika, Grażynę Nowak.... i nieobecnego Władka Bożka, obecnych: Krysię Drozd i Rysia Żądło, remtana Marcina Mentela z Yacht Clubu Azoty. I Jurka Rogackiego z Czterema Refami, Martę Tomasiewicz z The Cottonem, Piotra Reimanna z Segarsami - co stosowne jubileusze muzykowania również obchodzili.

Nie bez kozery przytoczę maksymę przekazaną bezanowym jubilatom przez prezydenta Tarnowa - Ryszarda Ścigałę, wicemarszałka województwa małopolskiego - Romana Ciepielę i starostę tarnowskiego - Michała Krasa: „żeglarstwo to nie tylko sport, to przede wszystkim charakter. Pieśń zaś - balsamem dla duszy i ucha".

Pośród radosnego gadulstwa przemykały dźwięki klasycznej szanty, wtórowała liryczna pieśń kubryku, ballada i niezwykle harmoniczne brzmienie męskich głosów. A było kogo i co posłuchać.

Fot. Mariusz Szczerba

Pogoda dopisała również w sobotę, 19 czerwca, i na przyjaznych terenach Campingu 202 rozbito miasteczko portowe . Przycumowały zespoły: Cztery Refy, Bukanierzy, Męski Punkt Widzenia, Segars i tarnowski The Cotton. Wraz z nimi wylądowali i Piraci, niezwykle kreatywna i dynamiczna grupa tarnowskiej młodzieży z Innowacyjnego Ośrodka Twórczego. Łódź też była i kod flagowy... a przede wszystkim wyjątkowa, cudowna atmosfera, tylko tarnowskiemu "Bezanowi" przynależna. I spontaniczna, radosna zabawa do której porywały Segarsi, Bukanierzy czy Cztery Refy.

A gdy północ nadeszła żal było , że to wspólne śpiewanie, taniec, zabawa, czar ogniska z ulatującymi w niebo iskrami i pieśnią skończyć się musi... Ale w przyszłym roku, o tej samej porze znowu się spotkamy, bo "Bezan" to impreza z tradycjami.

Po raz czwarty zorganizowała go Tarnowska Artystyczna Konfraternia wespół z Tarnowskim Centrum Informacji i gronem zapaleńców oraz miłośników żeglarstwa, przy finansowym wsparciu miasta Tarnowa.

Partnerami wspierającymi finansowo byli również: TAURON, Karpacka Spółka Gazownictwa, ZENIT, ABM SOLID S.A. Patronat medialny objął Dziennik Polski [a także portal Szantymaniak - przyp. M.N.].

A - hoj !

Ewa Czajkowska-Smożewska

("Dziennik Polski", 26 czerwca)