Bert Lloyd (podpisujący się na płytach jako A.L. Lloyd) jest kolejnym brytyjskim folkowcem, którego dobre wiatry zaniosły to panteonu znaczących wykonawców pieśni morza. Co prawda w jego repertuarze znajdowały się czasem również inne utwory, jednak to morskie pieśni i ballady które śpiewał są dziś najbardziej znane i stanowią źródło inspiracji dla wielu innych wykonawców. Z tego co mi wiadomo w Polsce niewiele osób kojarzy jego płyty, a myślę że warto by się im przyjrzeć. Zwłaszcza, że są na nich piękne pieśni morskie, z których część w polskich wersjach niewątpliwie znacie.

Bert Lloyd urodził się w 1908 roku w Londynie. Od 1935 roku zbierał piosenki ludowe, studiował ich genezę i rozwój. Szybko dał się poznać jako doskonały etno-muzykolog, w latach 40-tych zbierał materiały do swojej książki "The Singing Englishman". Był to pierwszy zbiór angielskich piosenek ludowych od czasu wydanej w 1909 roku książki Cecila Sharp'a. Bert współpracował również przy wydaniu "Penguin Book Of English Folk Song". W międzyczasie pracował też dla BBC Radio.

Spory wpływ na jego pracę miał rejs, w którym uczestniczył w 1937 roku. Pożeglował wówczas z wielorybniczą flotą na Antarktykę, zapisując przy okazji całą masę pieśni wielorybniczych. Efekty tej podróży możemy poznać dzięki płycie "Leviahtan !"

W latach 50-tych Bert Lloyd stał się zawodowym badaczem kultury ludowej, czego efektem były materiały zebrane w Bułgarii i Albanii, wydane na płycie "Folk Music Of Albania".

Poza badaniami Lloyd działał również na scenie folkowej jako wykonawca. Wyjątkowo często sięgał po pieśni związane z morskim folklorem swego rodzimego kraju, oraz po repertuar zza oceanu, związany z osadnictwem brytyjskim, żeglugą i wielorybnictwem. Wspólne sesje radiowe z Ewanem MacCollem, znanym robotniczym bardem (autorem słynnego "Dirty Old Town") i badaczem ludowych pieśni zaowocowały dwoma albumami, m.in. płytą "Blow Boys Blow", zawierającą klasyczne już dziś pieśni spod żagli. Lloyd był zaangażowany również w wydanie licznych składanek z takim repertuarem, wykonywanym przez różnych artystów.

Bert Lloyd stał się jednym z filarów tworzącej się wówczas brytyjskiej sceny folkowej. W latach 60-tych wydał dla Topic Records serię solowych płyt, na których pojawili się muzycy, którzy w późniejszych latach stanowili czołówkę folkowego grania, m.in. wokaliści Anne Briggs i Frankie Armstrong, skrzypek Dave Swarbrick, czy gitarzysta Martin Carthy. Znawcy tematu twierdzą, że do wielu utworów ludowych Lloyd dodawał własne pomysły, a nawet, że niekiedy swoje autorskie piosenki wykonywał jako tradycyjne. Niestety dziś już nie dowiemy się jak było naprawdę, Bert Lloyd zmarł w 1982 roku.

Związki Lloyda z polskimi szantami są wbrew pozorom dość duże. Przede wszystkim chodzi tu o materiał, który grupa Cztery Refy wydała na kasecie "Pieśni wielorybnicze". Spora część oryginalnych piosenek pochodzi ze wspomnianej powyżej płyty "Leviahtan !". Również inne pieśni wielorybnicze, których na naszej szantowej scenie nie brakuje, często zawdzięczamy zapisom Lloyda, z których korzystają wykonawcy na całym świecie.

Dyskografia: "Across the Western Plains" (1958), "All For Me Grog" (*), "Gamblers and Sporting Blades" (*), "A Hundred Years Ago" (*), "Outback Ballads" (*), "The Iron Muse" (*), "English and Scottish Folk Ballads" (*), "First Person" (*), "Leviathan !" (1967), "The Great Australian Legend" (*), "Sea Shanties" (1974), "The Valiant Sailor" (1974), "English Drinking Songs" (1961), "Folk Music Of Albania" (*), "Bold Sportsmen All" (z Ewanem MacCollem" (*), "Blow Boys Blow" (z Ewanem MacCollem) (*), "Classic A. L. Lloyd" (1994), "England and Her Traditional Songs" (2003)

(*) - nie udało się ustalić daty pierwszego wydania